غافل

دمی سرگرم این، سرگرم آن، غافل منم من
چو این نکته به جان و دل خرم، آسوده ام من
زمین، دریا، هوا، جا و مکان جمله تویی تو
مرا از این همه فانی، یکی باقی، تویی تو
اگر روزم ز سر تا شب به غفلت پا گذارم
فرا آید شبی نو، تا سحر سر بر گریبانت گذارم