Ellerim olmasa da, o ipek hissin benim ruhumda baki
Gözlerim olmasa da, o çiçek siman benim zihnimde baki
Mecnunun dermanı yok, gitmek de boş, kalmak da boş
Yukarı bakmasa da, ay yine sessizce o gökyüzünde baki
The Door
There’s a door I know we’ll find, and pass through with much behind
Take my hand it’s time to leave, time to know how we’re defined
Break the walls and rise again, world hasn’t been too much kind
There’s a road we need to take, only love shall be in mind
Rüya
Gece ahengi bana dur dedi Leyla
O rüya şehri bana gel dedi Leyla
Bu yolun sonu uzaklarda dedi
Gel rüyalarda rüya gör dedi Leyla
Gökyüzü
Ellerim boş ama mutlak seni senden satın almam lazım
Beni benden çıkarıp söküp dikip bir halı yapmam lazım
Bir süleyman halısı, aşk konuşan, uçan, giden
Bizi burdan koparıp gökyüzünun sahibi yapmam lazım
Kurtar
Çaresizlik boğazımdan basıyor sen beni kurtar
Nefesim çıksada ağzım dolu kum sen beni kurtar
Kusurum yok bu karanlıkta beden dar geliyor
Deli zihnim yine sonsuz acıyor sen beni kurtar
Yangın
Ölmeyenlerdenmişiz, vahşimişiz, asimişiz
Akıbetsiz, çaresiz, sonsuzmuşuz, tenhamışız
Yangını hiç görmeseydik belki sönmezdi ateşler
Gözyaşı paylaşmayanlardanmışız, yangınmışız
Reha
Arzular yol yemeğim, maksadım yolum benim
Hedefim bilinmeyen, bilinmeyen yerim benim
Cebir’in hastalığından giderim sonsuza doğru
Bana sonsuz bile yetmez ki reha adım benim
Ses
O belanın eli her dem eteğinden çekerek gitme diyor
Sesi yüksek, kulağı kar, gözü kör, dur be diyor
Yüzüne bakma melek, durma, uzaklaş, sonu yok
Bırak arkanda, unut, git, sana yol gel be diyor
فرو ریخت
هر چه دیدیم و شنیدیم همه وهم شد از بیخ فرو ریخت
هرچه گشتیم و بدیدیم همان لحظه دیدار فرو ریخت
خاک بودیم و ندیدیم و پی یار به هر کوچه دویدیم
ولی اندوه که آتش پس هر کوچه این جهل فرو ریخت
پنهان
بشمار، ببین، بو کن همینجاست ولی پنهان و بی صورت
قلم، اعداد و اشکال فریبا، بی صدا تا بی نهایت
هندسه، شب، روز و فردا، بی زمان، بی شکل اما
همچنان جاری، حقیقت، پاسخ هر پرسش بی پاسخت